به نقل از «خبرگزاری برنا»

ماجرای بمباران شیمیایی سردشت+تصاویر

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۶۲۸۶

36 سال از جنایت صدام علیه مردم سردشت می گذرد؛ جنایتی که اولین مورد حمله شیمیایی بعد از جنگ اول جهانی بود و کودکان آن روز، مردان امروز هستند که اثرات این جنایت را بر دوش می کشند.

به گزارش برنا؛ نامش را سردشت می‌خوانند؛ همان شهری که در جنوب غربی استان آذربایجان غربی قرار دارد. ۳۵ سال قبل حوالی ساعت چهار بعدازظهر یک روز تابستانی، بچه‌ها با هیاهوی کودکانه‌شان در کوچه بازی می‌کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پدران بر سر زمین و مادران نیز در بازار مشغول خرید مایحتاج خانه بودند. در آن هوای نه چندان گرم، پیرزنان هم از پشت پنجره به جنب‌ و جوش مردم نگاه می‌کردند تا اینکه از دور صدای غرش هواپیماهای جنگی به گوش رسید و همه فکر کردند که مانند دفعات قبل است. اما انگار برای لحظاتی زمان ایستاد و صدای مهیب همراه با دود هر گونه واکنشی را از انسان‌ها سلب کرد.

واقعه دردناکی که تیتر یک همه روزنامه‌ها شد

هفت بمب خردل و چهار نقطه پرازدحام شهر

چهار نقطه پرازدحام شهر سردشت در هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ از سوی نیروی هوایی رژیم بعث با هفت بمب خردل مورد اصابت قرار گرفت. ۲ بمب در بازار شهر، ۲ بمب در منطقه مسکونی و سه بمب دیگر نیز در باغ‌های مجاور شهر فرود آمد. انگار بر در و دیوار شهر مرثیه مرگ سراییده بودند. از شهر ۱۲ هزار نفری سردشت، ۱۳۰ نفر در دم به شهادت رسیدند و بیش از هشت هزار نفر هم دچار عوارض شیمیایی شدند. شهری مظلوم که به عنوان نخستین شهر دنیا مورد حمله شیمیایی بعد از جنگ جهانی اول و تصویب کنوانسیون‌ منع سلاح‌های شیمیایی لقب گرفت و به خاطر این جنایت دشمن، این روز به عنوان «روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی» نامگذاری شد.

رسانه مظلومیت سردشت را فریاد زد

دود بود و غرش صدا

حال و هوای آن روزهای سردشت را «کریم خضرنیا» جانباز ۴۰ درصد شیمیایی سردشتی این گونه بیان می‌دارد: در بعدازظهر یکی از روزهای گرم تیرماه سال ۱۳۶۶ ساعت چهار عصر فارغ از هیاهوی زندگی دقیق سر چهارراه بیوران سردشت برای خرید رفته بودم که ناگهان با صدایی مهیب خودرا در درون دود و غبار سفیدرنگی یافتم. سراسیمه رو به چهارراه فرمانداری سابق (چهارراه هلال احمر فعلی)کوچه باریک منتهی به آن فرار کردم. بدون آنکه کنجکاوی کنم که این صدا و این دود از چی بود و چرا چنین شد. البته غرش صدای هواپیماهای جنگی را می‌شنیدم که امری عادی و طبیعی برای من بود؛ چون من با این صداها زندگی کرده بودم و هر روز هواپیماهای جنگی چه ایرانی و چه عراقی از فراز آسمان سردشت عبور می‌کردند.

مراسم تدفین شهدای شیمیایی سردشت

مردم سراسیمه می‌گریختند

او در لحظات اول با توجه به کمی سنش متوجه اصل فاجعه نشد، بلکه مردم را می‌دید که سراسیمه به گوشه‌ای فرار می‌کردند و از اتفاق رخ داده سخن می‌گفتند. شاهد عینی آن روزهای سردشت ادامه می‌دهد: بغل فرمانداری سابق یک وانت باری با تعدادی کیسه آرد و ۲ جعبه گوجه فرنگی و تعدادی مواد خوراکی با چند نفر که پشت وانت سوار شده بودند، مرا صدا زدند و من به سرعت سوار آن شدم. وانت بار به سرعت از آن منطقه دور شد و ما را به روستای نزدیک ۱۰ کیلومتری سردشت برد.

سندی از جنایت صدام

در همان روز خانواده‌اش هم به آن روستا آمدند. البته برای کریم ۱۱ ساله که در داخل ماشین از مسافران شنیده بود که می‌گفتند شهر را شیمیایی زدند، این واژه‌ها، مفهومی گنگ بود و اصلاً نمی‌دانست شیمیایی به چه معناست! او  می‌گوید: به ما توصیه می‌کردند که دستمالی خیس کنیم و جلوی دهانمان بگذاریم. ولی دیگر چه سود؟ من وسط این دود بودم، اگر قرار بر این باشد دیگر فاجعه صورت گرفته بود.

بازیگوشی کودکانه‌اش زیاد دوام نیاورد

مقتضای کودکی‌اش تا پاسی از روز در آن روستا به بازیگوشی مشغول شد؛ تا اینکه موقع شام بدنش چنان گُر گرفت که آرام و قرار از او رفت. بعد به شدت نفسش بند آمد و بدن درد امانش را برید. در همین لحظه خارش عجیبی احساس کرد.

کریم خضرنیا، جانباز شیمیایی

خضرنیا در حالی که صدایش همراه با بغض است، اظهار می‌دارد: مدام به مادرم می‌گفتم پشتم می‌خارد و مادر بینوای من با دست‌هایش پشتم را می‌خاراند، اما افاقه نمی‌کرد و بعد چند دقیقه شروع به تاول زدن کرد؛ تاول‌هایی که یکی یکی مثل قارچ می‌روییدند و من با دردی جانکاه نمی‌دانستم چه کنم. از طرفی هم سرفه‌های خشک امانم را بریده بود. فردای آن روز مرا دوباره به سردشت آوردند و در ساختمان تربیت بدنی که در آن زمان تبدیل به درمانگاه شده بود و تعداد زیادی بیمار با سرفه‌ها و تاول‌های وحشتناک در آن بستری بودند و پمادهایی مثل ماست را بر کل صورت و بدن آن‌ها می‌مالیدند، اسکان دادند.

آرزوهای این کودکان مظلوم مدفون شد

این‌ها وصف اثرات مخرب گاز خردل است و این علائم هم به نوبت خودش را در بدن کریم نشان داد؛ گازی که اثراتش همیشه در محیط و بدن مصدوم باقی می‌ماند و عوارضی مانند عفونت ریوی، خارش پوست، التهاب چشم و تنگی نفس را به همراه دارد.

فردای بمباران سردشت چه گذشت؟

این شاهد عینی جنایت هولناک صدام درباره فردای بمباران شیمیایی سردشت می‌گوید: بیرون درمانگاه با ماشین‌های آتش نشانی میادین و محل‌هایی را که بمب شیمیایی زده بودند، ضدعفونی می‌کردند. بعد از سه روز در این درمانگاه موقت به ناچار ما را سوار آمبولانس کردند و به ارومیه بردند. در راه یکی از مصدومین که سرباز بود، جان به جان آفرین تسلیم کرد و این برای من ۱۱ ساله خیلی شوک سنگینی بود. به ارومیه رسیدیم و به بیمارستان شهید مطهری رفتیم، اما انبوهی از بیماران شیمیایی در آن بستری بودند و مسؤولان بیمارستان به ما گفتند که جا برای این همه مصدوم نداریم و به ناچار ما را به شیخ سرمست (دخانیات قدیم)که آن زمان به درمانگاه تبدیل کرده بودند، بردند.

نمایی از بمباران شهر سردشت

او در پایان گفت: به محض رسیدن ما را حمام بردند و چنان تاول‌ها را از بدن جدا می‌کردند که انگار دباغی می‌کردند. ۲۸ روز در این درمانگاه بستری بودم و در این ۲۸ روز نتوانستم به پشت بخوابم بارها از خودم سئوال می‌کردم به کدامین گناه مارا اینگونه آزار می‌دهند!

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: پوست جنگ کودکان گاز مردان شیمیایی سردشت آن روز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۶۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توزیع ۱۱ هزار تن انواع کود بین کشاورزان

سرپرست جهاد کشاورزی استان مازندران با اشاره به توزیع ۱۱ هزار تن انواع کود بین کشاورزان این استان از صادرات ۱۲۵ هزار تن کیوی و مرکبات از مازندران به خارج از کشور خبر داد.

بابک مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا از با اشاره به اینکه با توجه به آغاز کشت برنج در اراضی کشاورزی به منظور تأمین و توزیع کود شیمیایی توزیع آن بین کشاورزان شتاب گرفته است، اظهار کرد با پیگیری‌های انجام شده برای تأمین کود شیمیایی مورد نیاز کشاورزان مازندرانی از سوی مدیرعامل شرکت خدمات حمایتی کشاورزی کشور، روند تأمین و ارسال کود شیمیایی به مازندران شتاب گرفته که به طور روزانه ۸۰۰ تا یک‌هزار تن انواع کودهای شیمیایی شامل اوره، فسفات و پتاس وارد این استان می‌شود.

وی با بیان اینکه تاکنون حدود ۲۰ هزار تن کودهای پایه ازته، فسفاته و پتاسه برای کشاورزی مازندران تأمین شد که حدود ۱۰ درصد از کل سهمیه کودی استان در سال‌جاری است، افزود: از ابتدای امسال تاکنون بیش از ۱۱ هزار تن کود اوره، فسفات و پتاس در سراسر مازندران توزیع شد و روند تأمین و توزیع کودهای شیمیایی مورد نیاز کشاورزان همچنان با شتاب بیشتری دستور کار است.

مؤمنی با بیان اینکه کشاورزان مازندرانی هیچ‌گونه نگرانی بابت تأمین کود مورد نیاز خود نداشته باشند، گفت: تلاشمان بر این است تمام سهیمه ابلاغی کود شیمیایی مورد نیاز استان تأمین و به موقع در اختیار کشاورزان قرار گیرد.

وی در ادامه از صادرات مرکبات و کیوی از مبدأ استان مازندران به خارج از کشور خبر داد و مطرح کرد: امسال ۷۶ هزار و ۵۷۷ تن پرتقال در قالب سه هزار و ۶۳۴ محموله و ۲۵ هزار و ۱۲۱ تن نارنگی در قالب یک‌هزار و ۳۱۹ محموله از مبدأ مازندران صادر شد.

این مسئول با اعلام اینکه در مجموع ۱۰۱ هزار و ۷۰۰ تن مرکبات در قالب چهار هزار و ۹۵۳ محموله از استان صادرات داشتیم، عنوان کرد: ۲۴ هزار و ۲۰ تن کیوی نیز در قالب یک‌هزار و ۵۵ محموله صادرات انجام شد.

مؤمنی از صادرات ۱۰ هزار و ۲۵۶ تن کیوی با ۴۲۵ محموله طی سال گذشته از مازندران به کشور هند بیان و خاطرنشان کرد: سال قبل ۴۸ هزار و ۹۱۲ تن با دو هزار و ۴۵۱ محموله پرتقال از استان مازندران صادرات انجام شد که در این مدت ۱۳ هزار و ۲۸۷ تن نارنگی با ۷۳۵ محموله صادر شد.

کد خبر 748484